Zdrowie

Skrzywienie kręgosłupa – jak poradzić sobie z hiperlordozą i hiperkifozą?

Skrzywienie kręgosłupa – jak poradzić sobie z hiperlordozą i hiperkifozą?

Kręgosłup u człowieka nie jest prosty! Występują w nich fizjologiczne krzywizny. Wyróżnia się kifozę piersiową oraz krzyżową – są to miejsca, gdzie kręgosłup jest wygięty do tyłu, a także lordozę szyjną oraz lędźwiową – kręgosłup jest wygięty do przodu. Niekiedy może dojść do patologicznych skrzywień, takich jak hiperkifoza, czy hiperlordoza. Sprawdź, czym charakteryzują się poszczególne wady postawy i jak sobie z nimi radzić?

Hiperkifoza

Prawidłowa kifoza w odcinku piersiowym wynosi 20-40 stopni. W momencie, gdy wartość ta jest niższa lub wyższa mówi się o patologicznym skrzywieniu kręgosłupa, czyli hiperkifozie. Objawem pogłębionego wygięcia odcinka piersiowego w kierunku tylnym są zaokrąglone plecy, a więc powstający garb. Taka wada postawy nie tylko zaburza estetykę sylwetki, ale również zmienia położenie tkanek od szyi aż po miednicę. Hiperkifoza powoduje również przykurcz mięśni z przedniej strony ciała, przez co tkanki są mniejsze i zniekształcone. Z kolei od strony grzbietu struktury są nadmiernie rozciągnięte, a przez to osłabione. Cierpią na tym przede wszystkim mięśnie pleców, szyi oraz karku. Może dojść również do wysunięcia barków w przód razem z głową, co powoduje obciążenia, a nawet deformację w kręgach szyjnych oraz obręczy barkowej.

Leczenie hiperkifozy

Hiperkifoza może powstać w przebiegu choroby, na przykład dotyczącej zaburzeń kostnych, układu nerwowego czy mięśni. Pogłębianie wygięcia odcinka piersiowego kręgosłupa często występuje przy braku aktywności fizycznej, a przede wszystkim zaniedbania rozwoju mięśni klatki piersiowej. Wiele osób siedząc przy komputerze czy korzystając ze smartfona, nie jest świadoma faktu, że się garbi. Wielogodzinne pozostawanie w takiej pozycji może pogłębiać kifozę. Problem często także dotyczy młodzieży. Wada postawy często jest wynikiem lęku i „chowania się” przed docinkami rówieśników. Może dotyczyć dziewczynek, które chcą ukryć rosnące gruczoły piersiowe, a także chłopców z nadwagą. Mówi się wtedy o „kifozie wstydliwej”. Pogłębiania wygięcia w odcinku piersiowym może również pojawić się u osób z wadą wzroku. Nieodpowiednie dobranie okularów czy soczewek albo brak reakcji na pogarszający się zmysł prowadzi do nawyku garbienia się i mrużenia oczu, by cokolwiek dostrzec.

Leczenie hiperkifozy

Hiperkifozę można, a nawet trzeba korygować. Dobrym rozwiązaniem jest udanie się do fizjoterapeuty, który wskaże najlepsze sposoby pracy nad wadą postawy. Bardzo ważne są regularne treningi, które będą miały na celu wzmocnienie mięśni grzbietu. Warto również skupić się na rozciąganiu i rozluźnianiu struktur klatki piersiowej. Pomocny może być w tym masaż wykonany przez fizjoterapeutę lub automasaż piłką, lub pistoletem do masażu. Świetnie sprawdzą się także regularne wizyty na basenie i pływanie stylem grzbietowym i klasycznym.

Hiperlordoza

Prawidłowa lordoza w odcinku lędźwiowym powinna wynosić od 30 do 50 stopni. Wada postawy, gdy lędźwie nadmiernie wyginają się do przodu, nazywana jest hiperlordozą. Towarzyszą jej często przodopochylenie miednicy, uwypuklone pośladki oraz wystający brzuch. Takie ustawienie sylwetki bardzo często powoduje ból, ponieważ dolna część kręgosłupa jest nadmiernie obciążona. Przy hiperlordozie dochodzi do nadmiernego napięcia i przykurczenia mięśnia prostownika grzbietu. Osłabieniu i rozciągnięciu z kolei ulegają mięsień pośladkowy, mięsień kulszowo – goleniowy oraz brzucha.

Hiperlordoza może być wadą wrodzoną albo powstać w wyniku niewłaściwej postawy ciała. Przyczyną często jest niska lub brak aktywności fizycznej, a także otyłość. Nadmierne wygięcie odcinka lędźwiowego do przodu może być spowodowane także urazem, osteoporozą lub chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa. Może pojawić się przy rwie kulszowej, kręgozmyku lub być powikłaniem gruźliczym.

Leczenie hiperlordozy

W przypadku hiperlordozy należy szczególnie uważać na przeciążenia kręgosłupa. Niezalecane jest dźwiganie ciężkich przedmiotów, stawanie na rękach, a także wykonywanie skłonów w tył. Również gimnastyka artystyczna czy akrobatyka nie jest polecana osobom z nadmiernym wygięciem odcinka lędźwiowego. Leczenie wady postawy opiera się na fizykoterapii. Bardzo ważne są dobrze dobrane ćwiczenia. Należy zadbać o wzmocnienie mięśni brzucha, pośladkowych oraz grupy kulszowo- goleniowej, a także o rozluźnienie prostownika grzbietu. Przydatne mogą być zajęcia korekcyjne w wodzie.